NEDEN BEDRETTİN ŞİMŞEK TÜRK EDEBİYATININ EN BÜYÜK YAZARIDIR?

   Bir  eseri,  yazarından  daha  uzun  ömürlü  yapan  nedir,  bulmak  zordur;  ama  alkış  ve  ödül  olmadığı  kesindir.  Nitekim  bugün  yazarların  kazandıkları  en  parlak  zaferler  bile  hiç  unutulmayacakları  anlamına  gelmez.  O  halde  büyüklük  iddiası  taşıyan  her  yazar,  edebiyat  tahtında  bir  hak  talep etmek  için  eserini  yarına  taşıyacak  olanın  ne  olduğunu  bize  söylemelidir.

     Bir  yazarı  ölümsüz  kılan,  iyi  bir  kurguyla  güzel  bir  hikâye  anlatması  olabilir mi?

     Günümüz  romancılarına  bakıyor,  onlar  dünküleri  nasıl  unutturduysa,  gelecekte  daha  iyi  kurguyla  çok  daha  güzel  hikâyeler  anlatacak  romancıların  da  bugünküleri  öyle  unutturacaklarını  düşünüyorum.

     Güzel  bir  kitap  yazmak  da  geleceğin  yazarları  arasında  bir  yer  kapmak  için  yeterli  olamaz.  Çünkü  her  güzellik  zamanla  sararıp  solar.  Aynı  ihtiyarların  yerlerini  gençlere  bıraktığı  gibi,  onlar  da  yerlerini  yeni  gelen  daha  taze  başka güzellere  bırakır.

     Bir  yazarın  yarına  kalmasını  sağlayan,  üslup  da  olmadığına  göre,  o  halde  nedir?

     İşte  bu  tarif  edilemez.  Eğer  bir  yazarı  ölümsüz  kılan  şey,  kelimelere  dökülebilseydi  hemen  reçetesi  çıkarılır,  ilaç  gibi  her  yazara  sunulabilirdi.

     Peki,  günümüzün  kısır  edebiyatında  yıpratıcı  zamana  dayanabilecek,  yarının usta  yazarları  karşısında  dimdik  ayakta  duracak,  gelecekte  yeni  şaheserler  ortaya  çıktığında  bile  gözden  düşmeyecek  eserler  var  mı?

      Pek  çokları  benim  ‘Tehlikeli Düşünceler’  adlı  kitabım  nedeniyle  kendimi  Türk  edebiyatının  en  büyük  yazarı  olarak  ilan  etmemi  densizlik  olarak  nitelediler. Büyüklüğün  ancak  ücretle  satın  alındığı  günümüzde  bunun  bedavaya  getirilmiş olmasına  içerlediler.  Bazıları  ancak  kendilerinin  büyük  ilan  ettikleri  kişilerin büyük  sayılması  gerektiğini  söylediler.  Herkesin  elinden  gelse  kendi  dalkavuğunu  oturtacağı  kral  tahtının  zaten  dolu  olduğunu  eklediler.  Kimileri  de  yazarın  böyle  bir  iddiada  bulunmak  için  kimden  izin  aldığını  sordular.  Bazıları  beni  ciddiye  almayarak  basiretsizlik  gösterdiler.

     Oysa  bir  yazarın  böyle  bir  iddiada  bulunmasının  ne  sakıncası  var?  Keşke  her yazar  neden  önemli  olduğunu  bize  tek  bir  cümleyle  söyleyebilecek  bir yaratıcılığı  sergileyebilseydi.  Pek  çoklarının  değerli  buldukları  yazarların  bile  neden  değerli  olduğunu  söyleyemediği,  bunun  için  klişelere  başvurduğu,  herkesin  tekniğiyle,  eserine  verdiği  şekille  övündüğü  bu  ruhsuz,  anlamsız  devirde,  şu  soruyu  sorma  hakkımız  olduğu  düşünüyorum:

     Bugün  edebiyatta  hiç  kimsenin  aklına  gelemeyecek  şeyleri  hiç  kimsenin söyleyemeyeceği  tarzda  söyleyecek,  eserlerinde  aşk,  ölüm  gibi  tüketilmiş  temalar  üzerine  bile  hala  yeni  şeyler  söylenebileceğini  bize  gösterecek  kim  var?  Nobel  ödülü  almış  yazarların  kitaplarında  dahi  tek  bir  orijinal  fikre  rastlanmazken  acaba  biri  çıkar  da,  okurun  yadırgayacağı  en  aşırı  düşünceleri  incelikle  ifade  eden  bir  yazar  ismi  bize  söyleyebilir  mi?

     Eğer  söyleyemezse  o  zaman  beni  ayıplayanlara  dönüp  derim  ki:

     ‘Türk  edebiyatı  bir  evse,  ben  de  o  evi  saran  bir  yangınım.  Bu  evi  bir  gün  içindekilerle  birlikte  yakıp  kül  edeceğim.’

     Bedrettin Şimşek